галубо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| галубо́к | галубкі́ | |
| галубка́ | ||
| галубку́ | галубка́м | |
| галубка́ | ||
| галубко́м | галубка́мі | |
| галубку́ | галубка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)