гале́ц, -льца́, мн. -льцы́, -льцо́ў, м.
1. Невялікая рачная рыба сямейства ўюновых з тонкай скурай без лускі.
2. Марская рыба сямейства ласасёвых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гале́ц, -льца́ м., зоол. голе́ц
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гале́ц, ‑льца, м.
1. Невялічкая прэснаводная рыба сямейства ўюновых з тонкай скурай без лускі.
2. Рыба сямейства ласасёвых, якая водзіцца ў паўночных морах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Гале́ц ’рыба галец’ (БРС), рус. голе́ц ’тс’ (у рус. мове вядома з XIV–XV стст.). Утварэнне ад прыметніка голы (*golъ): рыба так названа па сваёй слізкай шкурцы. Гл. Бернекер, 1, 325; Праабражэнскі, 1, 142; Фасмер, 1, 428; Шанскі, 1, Г, 117.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
голе́ц зоол. гале́ц, -льца́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гальцы́ (ед. гале́ц, -льца́ м.) обл. гольцы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гольцы́ (горные вершины в Сибири) гальцы́, -цо́ў;
голе́ц ед. гале́ц, -льца́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Со́пурха, со́пурка, сно́пурха, сне́пурха ‘галец, Nemachillus barbatulus L.’ і ‘шчыпоўка’ (Крыв.), снопа́р ‘галец, сліжык’, со́пурха, со́пуха, сно́пурха ‘пячкур’ (палес., Жыв. св.). Няясна. Усачова (Слав. ихт. терм., 74) для со́пурка ‘шчыпоўка’ мяркуе пра зыходнае сапець ‘сапці’, аднак матывацыя няясная, як і фармальныя трансфармацыі назвы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ляге́нь ’рыба шчыпоўка, Cobitus taenia’, ’рыба галец, Nemachilus barbatulus’ (Інстр. II). Да ляжаць < прасл. legti (гл.). Параўн. і іншую назву гальца — ле́жань.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ро́пуха, ро́пушка ’невялічкая рыбка, падобная на мянька (галец?)’, ’жаба з жоўтым падбрушшам’ (ТС). Відаць, не звязана з ра́пушка (гл.); хутчэй да рапуха (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)