гала́ндцы, -аў, адз. -дзец, -дца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Галандыі (Нідэрландаў).

|| ж. гала́ндка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

|| прым. гала́ндскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гала́ндцы, ‑аў; адз. галандзец, ‑дца, м.; галандна‑, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. галандкі, ‑дак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Галандыі (Нідэрландаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гала́ндка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гала́ндка гала́ндкі
Р. гала́ндкі гала́ндак
Д. гала́ндцы гала́ндкам
В. гала́ндку гала́ндак
Т. гала́ндкай
гала́ндкаю		 гала́ндкамі
М. гала́ндцы гала́ндках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гала́ндзец,

гл. галандцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гала́ндка,

гл. галандцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гала́ндзец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гала́ндзец гала́ндцы
Р. гала́ндца гала́ндцаў
Д. гала́ндцу гала́ндцам
В. гала́ндца гала́ндцаў
Т. гала́ндцам гала́ндцамі
М. гала́ндцу гала́ндцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нідэрла́ндцы, ‑аў; адз. нідэрландзец, ‑дца, м.; нідэрландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. нідэрландкі, ‑дак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Нідэрландаў (Галандыі); галандцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)