галавано́гія

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. галавано́гія
Р. галавано́гіх
Д. галавано́гім
В. галавано́гіх
Т. галавано́гімі
М. галавано́гіх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

галавано́гія сущ., мн., зоол. головоно́гие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галавано́гі, -ая, -ае.

1. 3 выразна акрэсленай галавой і шчупальцамі вакол рота.

Г. малюск.

2. у знач. наз. галавано́гія, -іх. Клас марскіх малюскаў са шчупальцамі вакол рота (васьміногі, кальмары, каракаціцы і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галавано́гі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. галавано́гі галавано́гая галавано́гае галавано́гія
Р. галавано́гага галавано́гай
галавано́гае		 галавано́гага галавано́гіх
Д. галавано́гаму галавано́гай галавано́гаму галавано́гім
В. галавано́гі
галавано́гага		 галавано́гую галавано́гае галавано́гія
Т. галавано́гім галавано́гай
галавано́гаю		 галавано́гім галавано́гімі
М. галавано́гім галавано́гай галавано́гім галавано́гіх

Крыніцы: sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

головоно́гие мн., сущ., зоол. галавано́гія, -гіх.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малю́скі, ‑аў; адз. малюск, ‑а, м.

Беспазваночныя жывёліны, мяккае цела якіх пакрыта ракавінкамі. Марскія малюскі. Галаваногія малюскі.

[Ад лац. molluscus — мяккі, мяккацелы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)