газо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. газо́н газо́ны
Р. газо́на газо́наў
Д. газо́ну газо́нам
В. газо́н газо́ны
Т. газо́нам газо́намі
М. газо́не газо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

газо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пляцоўка ў садзе, скверы, перад домам і пад., засеяная травой, а таксама трава, пасеяная на гэтай пляцоўцы.

|| прым. газо́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газо́н м. газо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

газо́н газо́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

газо́н, ‑а, м.

Пляцоўка ў садзе, скверы, перад домам і пад., засеяная травой, засаджаная кветкамі. Сад у нас харошы: На газонах Мак чырвоны, Ружы і гарошак. А. Александровіч.

[Фр. gazon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Газо́н (БРС). Рус. газо́н, укр. газо́н. Запазычанне ў рус. мове (на пачатку XVIII ст.) з франц. gazon ’тс’ (а гэта са ст.-в.-ням.). Гл. Фасмер, 1, 382 (некалькі іначай гісторыю франц. слова прадстаўляе Шанскі, 1, Г, 10). Не зусім ясна, як франц. слова трапіла ў бел. мову: праз якую мову-пасрэднік? Рудніцкі (785–786) для ўсіх гэтых слоў прымае як непасрэдную крыніцу франц. мову.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стры́жаны, -ая, -ае.

Пра валасы, шэрсць, траву, галіны: падрэзаны, укарочаны.

Стрыжаная галава.

Стрыжаная авечка.

С. газон.

Стрыжаныя ліпы (з падрэзанымі галінамі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обкла́дывать несов.

1. абклада́ць, абкла́дваць;

обкла́дывать газо́н дёрном абкла́дваць газо́н дзёрнам;

2. охот. абкружа́ць, аступа́ць;

3. (налогом) абклада́ць, абкла́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Клёмба ’газон кветак’ (Др.-Падб.)· Да клумба (гл.). Пад уплывам польск. kłąb.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кве́тнік ’газон, агародчык з кветкамі’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Яшк., Сцяшк.). Гл. квет.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)