газаме́тр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
газаме́тр |
газаме́тры |
| Р. |
газаме́тра |
газаме́траў |
| Д. |
газаме́тру |
газаме́трам |
| В. |
газаме́тр |
газаме́тры |
| Т. |
газаме́трам |
газаме́трамі |
| М. |
газаме́тры |
газаме́трах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
газаме́тр м., тех. газоме́тр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
газаме́тр, ‑а, м.
Прыбор для збірання, захоўвання і вымярэння аб’ёму газу 1 (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
газо́метр тех. газаме́тр, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)