газаме́тр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. газаме́тр газаме́тры
Р. газаме́тра газаме́траў
Д. газаме́тру газаме́трам
В. газаме́тр газаме́тры
Т. газаме́трам газаме́трамі
М. газаме́тры газаме́трах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

газаме́тр м., тех. газоме́тр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

газаме́тр, ‑а, м.

Прыбор для збірання, захоўвання і вымярэння аб’ёму газу ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газаме́тр

(ад газ​1 + -метр)

лабараторны прыбор для збірання, захоўвання і вымярэння аб’ёмаў розных газаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

газо́метр тех. газаме́тр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gasometer [gæˈsɒmɪtə] n. tech. газаме́тр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gazomierz, ~u

м. газаметр; лічыльнік газу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)