газаме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. газаме́р газаме́ры
Р. газаме́ра газаме́раў
Д. газаме́ру газаме́рам
В. газаме́р газаме́ры
Т. газаме́рам газаме́рамі
М. газаме́ры газаме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

газаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для вызначэння колькасці зрасходаванага газу¹, які праходзіць цераз газапраходную трубу.

|| прым. газаме́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газаме́р м., тех. газоме́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

газаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння колькасці і расходу газу, які праходзіць цераз газаправодную трубу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газоме́р тех. газаме́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)