газаме́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
газаме́р |
газаме́ры |
| Р. |
газаме́ра |
газаме́раў |
| Д. |
газаме́ру |
газаме́рам |
| В. |
газаме́р |
газаме́ры |
| Т. |
газаме́рам |
газаме́рамі |
| М. |
газаме́ры |
газаме́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
газаме́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Прыбор для вызначэння колькасці зрасходаванага газу¹, які праходзіць цераз газапраходную трубу.
|| прым. газаме́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
газаме́р м., тех. газоме́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
газаме́р, ‑а, м.
Прыбор для вымярэння колькасці і расходу газу, які праходзіць цераз газаправодную трубу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
газаме́р м тэх Gásuhr f -, -en, Gásmesser m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
газоме́р тех. газаме́р, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
gas meter
га́завы лічы́льнік, газаме́р -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)