гадо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гадо́вы |
гадо́вая |
гадо́вае |
гадо́выя |
| Р. |
гадо́вага |
гадо́вай гадо́вае |
гадо́вага |
гадо́вых |
| Д. |
гадо́ваму |
гадо́вай |
гадо́ваму |
гадо́вым |
| В. |
гадо́вы (неадуш.) гадо́вага (адуш.) |
гадо́вую |
гадо́вае |
гадо́выя (неадуш.) гадо́вых (адуш.) |
| Т. |
гадо́вым |
гадо́вай гадо́ваю |
гадо́вым |
гадо́вымі |
| М. |
гадо́вым |
гадо́вай |
гадо́вым |
гадо́вых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
...гадовы, ‑ая, ‑ае.
Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: роўны столькім гадам, колькі паказана ў першай частцы, напрыклад: аднагадовы, пяцігадовы, шматгадовы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юбіле́й, ‑ю, м.
Гадавіна дзейнасці каго‑н. або існавання чаго‑н., якая вылічваецца звычайна дзесяцігоддзямі, стагоддзямі і ўрачыста адзначаецца грамадскасцю. Юбілей вучонага. 900‑гадовы юбілей Мінска. □ Мой край юбілей адзначае І славіць здабыткі свае. Астрэйка. // Урачыстасці, прысвечаныя такой гадавіне.
[Ад лац. jubilaeus annus — юбілейны год.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)