гаво́т, -а, М -во́це, м.

Старадаўні французскі танец, а таксама музыка да гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гаво́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. гаво́т
Р. гаво́та
Д. гаво́ту
В. гаво́т
Т. гаво́там
М. гаво́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гаво́т м., муз. гаво́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаво́т муз., ист. гаво́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаво́т, ‑а, М ‑воце, м.

Старадаўні французскі танец, а таксама музыка да гэтага танца.

[Фр. gavotte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)