гаво́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаво́раны гаво́раная гаво́ранае гаво́раныя
Р. гаво́ранага гаво́ранай
гаво́ранае		 гаво́ранага гаво́раных
Д. гаво́ранаму гаво́ранай гаво́ранаму гаво́раным
В. гаво́раны (неадуш.)
гаво́ранага (адуш.)		 гаво́раную гаво́ранае гаво́раныя (неадуш.)
гаво́раных (адуш.)
Т. гаво́раным гаво́ранай
гаво́ранаю		 гаво́раным гаво́ранымі
М. гаво́раным гаво́ранай гаво́раным гаво́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гаво́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гаво́раны гаво́раная гаво́ранае гаво́раныя
Р. гаво́ранага гаво́ранай
гаво́ранае		 гаво́ранага гаво́раных
Д. гаво́ранаму гаво́ранай гаво́ранаму гаво́раным
В. гаво́раны (неадуш.)
гаво́ранага (адуш.)		 гаво́раную гаво́ранае гаво́раныя (неадуш.)
гаво́раных (адуш.)
Т. гаво́раным гаво́ранай
гаво́ранаю		 гаво́раным гаво́ранымі
М. гаво́раным гаво́ранай гаво́раным гаво́раных

Кароткая форма: гаво́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гаво́раны говорённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гаво́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад гаварыць. Многа гаворана, ды мала сказана. З нар.

2. у знач. наз. гаво́ранае, ‑ага, н. Тое, што было выказана. сказана. Халімон успрымаў гаворанае, як заданне людзей, якім ён даўно падуладны. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гада́ць ’гаварыць, расказваць’ (Нас.), га́даць ’пляткарыць’ (КЭС). Рус. дыял. (смал.) гада́ть ’гаварыць’, укр. дыял. (лем.) гада́ти ’гаварыць, размаўляць’ (гл. Рудніцкі, 522, 781). Запазычанне з польск. gadać ’тс’ (а гэта да прасл. *gadati, гл. Слаўскі, 247–248). Толькі ў польск. мове, калі не лічыць славен. дыял. gadati ’балбатаць, плявузгае’, слав. *gadati атрымала значэнне ’размаўляць, гаварыць’ (з XV ст.). Можна ставіць пытанне: ці бел. гада́ны ’гавораны, казаны’ (Нас.), якое Насовіч (там жа) выводзіць ад гада́ць, не адлюстроўвае непасрэдна польск. gadany (ад gadać)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)