ві́храм

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
ві́храм - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́храм нареч. ви́хрем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ві́хар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́хар ві́хры
Р. ві́хру ві́храў
Д. ві́хру ві́храм
В. ві́хар ві́хры
Т. ві́храм ві́храмі
М. ві́хры ві́храх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

віхо́р

‘імклівая плынь ветру’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віхо́р ві́хры
Р. ві́хру ві́храў
Д. ві́хру ві́храм
В. віхо́р ві́хры
Т. ві́храм ві́храмі
М. ві́хры ві́храх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

віхры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́цца; незак.

Узнімацца, кружыцца віхрам.

Віхрыцца пыл.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ви́хрем нареч. ві́храм, як віхо́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узвіхры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́цца; зак.

Закружыцца віхрам.

Узвіхрыўся пыл на дарозе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закурэ́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́ецца; зак.

1. Задыміцца.

На пажарніку вопратка закурэлася.

2. Падняцца віхрам.

Пыл закурэўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завіхры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́цца; зак.

Закружыцца, узняцца віхрам.

Завіхрыўся пыл на дарозе.

|| наз. завіхрэ́нне, -я, н. (спец.).

З. вады, паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віхо́р

‘узнятая ўверх пасма валасоў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. віхо́р віхры́
Р. віхра́ віхро́ў
Д. віхру́ віхра́м
В. віхо́р віхры́
Т. віхро́м віхра́мі
М. віхры́ віхра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)