ві́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́ты ві́тая ві́тае ві́тыя
Р. ві́тага ві́тай
ві́тае		 ві́тага ві́тых
Д. ві́таму ві́тай ві́таму ві́тым
В. ві́ты (неадуш.)
ві́тага (адуш.)		 ві́тую ві́тае ві́тыя (неадуш.)
ві́тых (адуш.)
Т. ві́тым ві́тай
ві́таю		 ві́тым ві́тымі
М. ві́тым ві́тай ві́тым ві́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́ты ві́тая ві́тае ві́тыя
Р. ві́тага ві́тай
ві́тае		 ві́тага ві́тых
Д. ві́таму ві́тай ві́таму ві́тым
В. ві́ты (неадуш.)
ві́тага (адуш.)		 ві́тую ві́тае ві́тыя (неадуш.)
ві́тых (адуш.)
Т. ві́тым ві́тай
ві́таю		 ві́тым ві́тымі
М. ві́тым ві́тай ві́тым ві́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́ты ві́тая ві́тае ві́тыя
Р. ві́тага ві́тай
ві́тае		 ві́тага ві́тых
Д. ві́таму ві́тай ві́таму ві́тым
В. ві́ты (неадуш.)
ві́тага (адуш.)		 ві́тую ві́тае ві́тыя (неадуш.)
ві́тых (адуш.)
Т. ві́тым ві́тай
ві́таю		 ві́тым ві́тымі
М. ві́тым ві́тай ві́тым ві́тых

Кароткая форма: ві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́ты

1. прич. ви́тый;

2. прил. вито́й; винтово́й;

ві́тая ле́свіца — вита́я (винтова́я) ле́стница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ві́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад віць.

2. у знач. прым. Звіты, скручаны. Віты шнур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ві́ты (БРС). Рус. вито́й, ви́тый, ст.-слав. (по)витъ, серб.-харв. ви̏т, чэш. vitý, польск. wity. Да віць. Роднасн. літ. výtas, лат. vîts, ст.-інд. vītáḥ ’заблытаны, віты’ (Уленбек, 290; Траўтман, 346; Фасмер, 1, 322).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ви́тый ві́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адві́ць, адаўю́, адаўе́ш, адаўе́; адаўём, адаўяце́, адаўю́ць; адві́ў, -віла́, -віло́; -ві́; -ві́ты; зак., што і чаго.

Развіваючы, аддзяліць частку навітага.

А. частку пражы на клубок.

|| незак. адвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вито́й ві́ты, кру́чаны;

вита́я ле́стница ві́тая ле́свіца, ві́тыя ўсхо́ды.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыві́ць, -ыўю́, -ыўе́ш, -ыўе́; -ыўём, -ыўяце́, -ыўю́ць; -віў, -віла́, -ло́; -ві; -віты; зак., што каму.

Прымусіць засвоіць, зрабіць звычайным.

П. культурныя навыкі.

|| незак. прывіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прывіццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)