віры́сты, -ая, -ае.

У якім многа віроў.

Вірыстая рака.

|| наз. віры́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́рысты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́рысты ві́рыстая ві́рыстае ві́рыстыя
Р. ві́рыстага ві́рыстай
ві́рыстае		 ві́рыстага ві́рыстых
Д. ві́рыстаму ві́рыстай ві́рыстаму ві́рыстым
В. ві́рысты (неадуш.) ві́рыстую ві́рыстае ві́рыстыя (неадуш.)
Т. ві́рыстым ві́рыстай
ві́рыстаю		 ві́рыстым ві́рыстымі
М. ві́рыстым ві́рыстай ві́рыстым ві́рыстых

Іншыя варыянты: віры́сты.

Крыніцы: prym2009.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

віры́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. віры́сты віры́стая віры́стае віры́стыя
Р. віры́стага віры́стай
віры́стае		 віры́стага віры́стых
Д. віры́стаму віры́стай віры́стаму віры́стым
В. віры́сты (неадуш.)
віры́стага (адуш.)		 віры́стую віры́стае віры́стыя (неадуш.)
віры́стых (адуш.)
Т. віры́стым віры́стай
віры́стаю		 віры́стым віры́стымі
М. віры́стым віры́стай віры́стым віры́стых

Іншыя варыянты: ві́рысты.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

віры́сты омути́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

віры́сты, ‑ая, ‑ае.

У якім многа віроў (у 1 знач.). Вірыстая рака. Вірыстая плынь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вірысты: вірыстая рака ’віравы, дзе многа віроў’ (КТС). Бел. рэгіянальнае ўтварэнне ад назоўніка вір 1 (гл.) і суф. ‑іст‑ы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

віражлі́вы разг., см. віры́сты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́мутистый

1. ві́рысты;

2. я́місты; см. о́мут.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ві́рны ’хвалісты, ветраны’; ’глыбокі, небяспечны’ (Нас.); ’вірысты’ (КТС). Сюды ж вірна ’неспакойна’ (Нас.), чэш. vírný ’хуткі, раптоўны’; ’вірлівы, вірысты’, славац. vírný (паэт.) ’вірлівы, вірысты’. Утворана ад вір 1 і суф. ‑н‑ы (< ьnъ‑).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Віратлі́вы ’вірысты’ (БРС, КТС). Утворана ад вір 1 (гл.) і самастойнага суф. ‑атлів‑ы (Бел. гр., 1, 202). Сюды ж прыслоўе віратліва (КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)