ві́кінг
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ві́кінг | ||
| ві́кінга | ві́кінгаў | |
| ві́кінгу | ві́кінгам | |
| ві́кінга | ві́кінгаў | |
| ві́кінгам | ві́кінгамі | |
| ві́кінгу | ві́кінгах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)