візанты́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
візанты́йскі |
візанты́йская |
візанты́йскае |
візанты́йскія |
| Р. |
візанты́йскага |
візанты́йскай
візанты́йскае |
візанты́йскага |
візанты́йскіх |
| Д. |
візанты́йскаму |
візанты́йскай |
візанты́йскаму |
візанты́йскім |
| В. |
візанты́йскі (неадуш.)
візанты́йскага (адуш.) |
візанты́йскую |
візанты́йскае |
візанты́йскія (неадуш.)
візанты́йскіх (адуш.) |
| Т. |
візанты́йскім |
візанты́йскай
візанты́йскаю |
візанты́йскім |
візанты́йскімі |
| М. |
візанты́йскім |
візанты́йскай |
візанты́йскім |
візанты́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
грэ́ка-візанты́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
грэ́ка-візанты́йскі |
грэ́ка-візанты́йская |
грэ́ка-візанты́йскае |
грэ́ка-візанты́йскія |
| Р. |
грэ́ка-візанты́йскага |
грэ́ка-візанты́йскай
грэ́ка-візанты́йскае |
грэ́ка-візанты́йскага |
грэ́ка-візанты́йскіх |
| Д. |
грэ́ка-візанты́йскаму |
грэ́ка-візанты́йскай |
грэ́ка-візанты́йскаму |
грэ́ка-візанты́йскім |
| В. |
грэ́ка-візанты́йскі (неадуш.)
грэ́ка-візанты́йскага (адуш.) |
грэ́ка-візанты́йскую |
грэ́ка-візанты́йскае |
грэ́ка-візанты́йскія (неадуш.)
грэ́ка-візанты́йскіх (адуш.) |
| Т. |
грэ́ка-візанты́йскім |
грэ́ка-візанты́йскай
грэ́ка-візанты́йскаю |
грэ́ка-візанты́йскім |
грэ́ка-візанты́йскімі |
| М. |
грэ́ка-візанты́йскім |
грэ́ка-візанты́йскай |
грэ́ка-візанты́йскім |
грэ́ка-візанты́йскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Планіда ’лёс, вышэйшае прадвызначэнне’ (чач., Мат. Гом.; Бяльк.; Растарг.), ст.-бел. планита (XVI ст.). З планета (гл.) у выніку мены е > и ў запазычаных словах пад уплывам народнай этымалогіі (Карскі, 1, 188). Паводле Німчука (Давньорус., 20), и (i) адлюстроўвае грэка-візантыйскае вымаўленне πλανήτης ’планета’; азванчэнне τ у міжвакальным становішчы. Тое ж рус. плани́да ’лёс’, ’планета’, ’камета’, ’моцны вецер, дождж, гром’, якія узніклі ў выніку пераафармлення лексемы планита пад уплывам слоў накшталт Фемида. Новае значэнне ’лёс’ узнікла ў сувязі з астралагічнымі гараскопамі (КЭСРЯ, 340).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)