вёрткі, -ая, -ае.

Здольны да хуткіх і спрытных рухаў.

|| наз. вёрткасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вё́рткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вё́рткі вё́рткая вё́рткае вё́рткія
Р. вё́рткага вё́рткай
вё́рткае		 вё́рткага вё́рткіх
Д. вё́рткаму вё́рткай вё́рткаму вё́рткім
В. вё́рткі (неадуш.)
вё́рткага (адуш.)		 вё́рткую вё́рткае вё́рткія (неадуш.)
вё́рткіх (адуш.)
Т. вё́рткім вё́рткай
вё́рткаю		 вё́рткім вё́рткімі
М. вё́рткім вё́рткай вё́рткім вё́рткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вёрткі изворо́тливый, увёртливый, ю́ркий; ло́вкий; вёрткий, вертля́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вёрткі, ‑ая, ‑ае.

1. Здольны да хуткіх і спрытных рухаў. Каля става ў празрыстай вадзе мігцелі вёрткія плоткі. Броўка. Сівы па старасці год, Далодка быў яшчэ вёрткім чалавекам.. і не пераставаў цікавіцца ўсім, што адбывалася навокал. Грамовіч.

2. перан. Разм. Які хутка знаходзіць выхад з цяжкага становішча; пранырлівы. [Дзяжэвіч:] — Я чалавек вёрткі: ты мяне пад лёд, а я адтуль з рыбкай у руцэ. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вёрткі ’здольны да хуткіх і спрытных рухаў; выкрутлівы, порсткі, жвавы; пранырлівы’ (КТС, БРС, Шат., Карл.), укр. ве́рткий ’шустры’, рус. разан. вёртко ’хутка, скора’, чэш. уст. vrtký, новае vratký ’нясталы, ненадзейны, хісткі’, славац. vrtký ’хуткі, рухлівы, неспакойны, вёрткі, рэзкі’. Паўн.-слав. ізалекса. Утворана пры дапамозе суф. ‑kъ ад дзеяслова vьrtěti; гл. вярцець. Крукоўскі (162) лічыць гэту лексему агульнарускай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ю́ркий вёрткі, жва́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звіру́тнік

‘вёрткі, спрытны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. звіру́тнік звіру́тнікі
Р. звіру́тніка звіру́тнікаў
Д. звіру́тніку звіру́тнікам
В. звіру́тніка звіру́тнікаў
Т. звіру́тнікам звіру́тнікамі
М. звіру́тніку звіру́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вёрткий разг. вёрткі, жва́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вертля́вый разг. вёрткі, вяртля́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увёртливый выкру́тлівы, вёрткі, спры́тны; хі́тры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)