вячэ́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
вячэ́рніца |
вячэ́рніцы |
| Р. |
вячэ́рніцы |
вячэ́рніц |
| Д. |
вячэ́рніцы |
вячэ́рніцам |
| В. |
вячэ́рніцу |
вячэ́рніц |
| Т. |
вячэ́рніцай
вячэ́рніцаю |
вячэ́рніцамі |
| М. |
вячэ́рніцы |
вячэ́рніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вячэ́рніца I ж., разг. (учащаяся) вече́рница
вячэ́рніца II ж., зоол. вече́рница
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вячэ́рніца, ‑ы, ж.
Разм. Жан. да вячэрнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вячэ́рнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).
Навучэнец вячэрняй навучальнай установы.
|| ж. вячэ́рніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Вячэ́рніца 1 ’вячэрняя зорка, планета Венера’ (Інстр. I, Касп., Мат. Гом.), Укр. вечерниця, рус. вечерница, польск. wiecze(o)rnica, памор. večérńica, в.-луж. wječornička, чэш. večerníce, славац. večernica, серб.-харв. večernica, večérnjača, славен. večęrnica, макед. вечерница, балг. вечерница ’тс’. Агульнае ўтварэнне ад večerьnъ ці ад выразу тыпу «вячэрняя зорка». Адносна семантыкі параўн. тураў.: «Вячэрня зора, бо першая з вечара сходзіць» (КСТ).
Вячэ́рніца 2 ’Nyctalus noctula’ (КТС), вячэрнік ’кажан’ (Інстр. II). Ад вячэрні з дапамогай суфікса ‑іц‑а. Назва адлюстроўвае спосаб жыцця кажаноў, якія палююць пасля заходу сонца. Бел. вячэрнік (суф. ‑ік) атрымоўвае фармальную, незалежную паралель у выглядзе рус. вечерник ’вячэрні матылёк’ (Даль), балг. вечерница ’тс’ (БЕР).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вече́рницаII (учащаяся) прост. вячэ́рніца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)