вясну́шкі, -шак, адз. -шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Пігментныя плямкі карычневага або жоўтага колеру на скуры, якія паяўляюцца ў некаторых людзей вясной.

Увесь у вяснушках.

|| прым. вясну́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вясну́шкі, ‑шак; адз. вяснушка, ‑і, ДМ ‑шцы; ж.

Пігментныя плямкі карычневага або жоўтага колеру (пераважна на твары), якія з’яўляюцца ў некаторых людзей вясной. На худзенькім і бледным тварыку павыступалі вяснушкі. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вясну́шкі ’журавіны (вясенні збор)’ (Касп.), рус. уладз. веснушка ’падснежныя журавіны’, уладз. весну́шки ’журавіны’. Бел.-рус. ізалекса, утвораная пры дапамозе суф. ‑ушк‑а (< ‑ux‑a) ад вясна́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вяснушкі, рабацінне

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

вясну́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вясну́шка вясну́шкі
Р. вясну́шкі вясну́шак
Д. вясну́шцы вясну́шкам
В. вясну́шку вясну́шкі
Т. вясну́шкай
вясну́шкаю
вясну́шкамі
М. вясну́шцы вясну́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запу́дрыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Пакрыць пудрай (каб зрабіць што-н. незаўважным).

З. вяснушкі.

|| незак. запу́дрываць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рабаці́нне, -я, н.

1. Вяснушкі або ямкі на скуры пасля воспы (разм.).

На носе многа рабаціння.

2. Рабізна на паверхні вады.

Ад лёгкага ветру па вадзе пайшло р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кра́ждывяснушкі’ (Сцяшк. Сл.). З літ. kregždenos ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рабаці́нневяснушкі або ямкі на скуры; рабізна на паверхні вады’ (ТСБМ), рабаце́нне, рабаце́не, рабаццё, рабаце́ня, рабаце́нёвяснушкі’ (Сл. ПЗБ), ’пашкоджанне скуры ад воспы’ (Сцяшк.), рабоце́нье, рабоці́нье ’воспіны’ (ТС). Паводле народных уяўленняў, як вынік разбурэння гнёздаў птушак: Птушкі пораш, затоя і рабаццё (смарг., Сл. ПЗБ; Архіў БЭЛА). Ад рабы́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пе́гаркі ’бульба з прыгаркамі’ (барыс., Шатал.). У выніку кантамінацыі лексем пе́гівяснушкі, плямы’ і гарэць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)