вясля́рны гл. веславаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вясля́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вясля́рны вясля́рная вясля́рнае вясля́рныя
Р. вясля́рнага вясля́рнай
вясля́рнае		 вясля́рнага вясля́рных
Д. вясля́рнаму вясля́рнай вясля́рнаму вясля́рным
В. вясля́рны (неадуш.)
вясля́рнага (адуш.)		 вясля́рную вясля́рнае вясля́рныя (неадуш.)
вясля́рных (адуш.)
Т. вясля́рным вясля́рнай
вясля́рнаю		 вясля́рным вясля́рнымі
М. вясля́рным вясля́рнай вясля́рным вясля́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вясля́рны спорт. гребно́й;

в. спорт — гребно́й спорт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вясля́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да веславання. Вяслярны спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веслава́ць, вяслу́ю, вяслу́еш, вяслу́е; вяслу́й; незак.

Грэбці вёсламі.

|| наз. веслава́нне, -я, н.

|| прым. вясля́рны, -ая, -ае.

В. спорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́русна-вясля́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. па́русна-вясля́рны па́русна-вясля́рная па́русна-вясля́рнае па́русна-вясля́рныя
Р. па́русна-вясля́рнага па́русна-вясля́рнай
па́русна-вясля́рнае		 па́русна-вясля́рнага па́русна-вясля́рных
Д. па́русна-вясля́рнаму па́русна-вясля́рнай па́русна-вясля́рнаму па́русна-вясля́рным
В. па́русна-вясля́рны (неадуш.)
па́русна-вясля́рнага (адуш.)		 па́русна-вясля́рную па́русна-вясля́рнае па́русна-вясля́рныя (неадуш.)
па́русна-вясля́рных (адуш.)
Т. па́русна-вясля́рным па́русна-вясля́рнай
па́русна-вясля́рнаю		 па́русна-вясля́рным па́русна-вясля́рнымі
М. па́русна-вясля́рным па́русна-вясля́рнай па́русна-вясля́рным па́русна-вясля́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

па́русна-вясля́рны па́русно-гребно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́русно-гребно́й па́русна-вясля́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гребно́й

1. спорт. вясля́рны;

2. (приводимый в движение вёслами) вёславы;

гребно́е су́дно вёславае су́дна;

3. тех. грабны́;

гребной винт грабны́ вінт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вясло́ 1 ’звязка, пучок дробных нанізаных прадметаў’ (БРС, КТС, Шат., Янк. I, Інстр. III, Масл.), вя́сло (Касп., Нас.), вя́сла (Янк. Мат., Гарэц.), сувалк. vʼosła ’скрутак лыка’ (LP, 1960, 351), ст.-бел. весло, укр. жытом. весло ’звязка якіх-небудзь аднародных прадметаў’, рус. тамб., кур., маск., разан. вя́сло ’жгут саломы, якім звязваюць снапы’, свясло́ ’перавясла’, вяц. ’пучок ільну па 20 жменей’, ст.-рус. съвѧсло. Усх.-слав. утварэнне ад вязаць (гл.) і суф. ‑сло (< ‑slo).

Вясло́ 2 ’вага ў студні з жураўлём’ (в.-дзвін., ДАБМ), укр. весло́ ’каромысла’. Да весіць (гл.). Утворана пры дапамозе суф. ‑сло (< slo). Відавочна, гэта калька з літоўскага (латышскага) слова; параўн. svìrtis ’журавель у студні’, ’рычаг’ ⟷ літ. svyrė́ti ’звісаць, вісець над чым-небудзь’, svìrti ’нахіляцца, звісаць’. Сюды ж весілка ’ручка чайніка’ (гл.).

Вясло́ 3 ’прыналежнасць лодкі’ (БРС, КТС, Мядзв., Янк. I, Бяльк., Шат., Сцяшк. МГ); ’прылада для кіравання плытом у выглядзе абчасанага бервяна, якое прымацоўваецца наперадзе і ззаду плыта’ (зах.-дзвін., Нар. сл.). Укр. весло ’вясло’, рус. весло ’тс’, бранск., арл., разан., гом. ’лапатка для замешвання цеста’, польск. wiosło ’вясло, драўляная лапатка’; ’ногі водных птушак’, н.-луж. wjasło, в.-луж. wjesło ’вясло’, чэш., славац. veslo ’вясло’; ’нага воднай птушкі’, славен. véslǫ ’вясло’; ’паклёпніцкі язык’, vésta ж. р. ’вясло’; ’хлебная лапата’; ’вялікая лыжка’, серб.-харв. вѐсло ’вясло’; ’плаўнік (у рыб)’, макед., балг. весло ’вясло’, ст.-слав. весло. Прасл. veslo (< vez‑slo) < *vegʼh‑slom. Да вязці́ (гл.). Параўн. Гараеў, 1896, 74; Міклашыч, 387; Праабражэнскі, 1, 79; Фасмер, 1, 303; КЭСРЯ, 77; Шанскі, 1, В, 73; Брукнер, 623; Младэнаў, 63; БЕР, 1, 137; Голуб-Копечны, 415; Махэк₂, 685; Скок, 3, 579. Сюды ж вясляр, вяслярны, вяслярства (КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)