Вярэ́нькі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Вярэ́нькі
Р. Вярэ́нек
Вярэ́нькаў
Д. Вярэ́нькам
В. Вярэ́нькі
Т. Вярэ́нькамі
М. Вярэ́ньках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вярэ́нька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вярэ́нька вярэ́нькі
Р. вярэ́нькі вярэ́нек
Д. вярэ́ньцы вярэ́нькам
В. вярэ́ньку вярэ́нькі
Т. вярэ́нькай
вярэ́нькаю		 вярэ́нькамі
М. вярэ́ньцы вярэ́ньках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)