вярбо́выя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. вярбо́выя
Р. вярбо́вых
Д. вярбо́вым
В. вярбо́выя
Т. вярбо́вымі
М. вярбо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вярбо́выя сущ., мн., бот. и́вовые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярбо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вярбо́вы вярбо́вая вярбо́вае вярбо́выя
Р. вярбо́вага вярбо́вай
вярбо́вае		 вярбо́вага вярбо́вых
Д. вярбо́ваму вярбо́вай вярбо́ваму вярбо́вым
В. вярбо́вы (неадуш.)
вярбо́вага (адуш.)		 вярбо́вую вярбо́вае вярбо́выя (неадуш.)
вярбо́вых (адуш.)
Т. вярбо́вым вярбо́вай
вярбо́ваю		 вярбо́вым вярбо́вымі
М. вярбо́вым вярбо́вай вярбо́вым вярбо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

и́вовые мн., сущ., бот. вярбо́выя, -вых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярбо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вярбы. Вярбовая кара. // Зроблены з вярбы. Жалейкай вярбовай Дражню жаўрука. Жычка.

2. у знач. наз. вярбо́выя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносяцца вярба, таполя і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ве́тліца ’вярбовыя прысады каля дарогі’ (слуц., Яшк.). Рэгіянальнае ўтварэнне ад ветл‑а і суф. ‑іц‑а. Польск. wietlica ’папараць-мнаганожка, Athyrium, Polypodiaceae’, відаць, не звязана з бел., а ўтворана самастойна. Гл. ве́тла.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пупы́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Зародак ліста, парастка або кветкі. Млеюць у .. [сонечных] праменях дрэвы, пупышкі на іх патрэскаліся, вось-вось загарацца зялёным агнём. Ермаловіч. [Марылька] трымала ў адной руцэ сумку з кніжкамі, а ў другой вярбовыя галінкі з маленькімі пупышкамі. Чарнышэвіч.

2. Разм. Мякаць на канцы пальца. Калола ў пальцы, у пупышкі, як іголкамі. Пташнікаў. Збываючы квецені лішкі, Сукі ахінуліся ў дым, І завязь, як пальцаў пупышкі, Ужо выступала пад ім. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)