вярбо́выя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| вярбо́выя | |
| вярбо́вых | |
| вярбо́вым | |
| вярбо́выя | |
| вярбо́вымі | |
| вярбо́вых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)