вярблю́давыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. вярблю́давыя
Р. вярблю́давых
Д. вярблю́давым
В. вярблю́давых
Т. вярблю́давымі
М. вярблю́давых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вярблю́давыя сущ., мн., зоол. верблю́довые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вярблю́давыя, ‑ых.

Сямейства жвачных парнакапытных жывёлін, да якога адносяцца вярблюды, ламы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярблю́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вярблю́давы вярблю́давая вярблю́давае вярблю́давыя
Р. вярблю́давага вярблю́давай
вярблю́давае		 вярблю́давага вярблю́давых
Д. вярблю́даваму вярблю́давай вярблю́даваму вярблю́давым
В. вярблю́давы (неадуш.)
вярблю́давага (адуш.)		 вярблю́давую вярблю́давае вярблю́давыя (неадуш.)
вярблю́давых (адуш.)
Т. вярблю́давым вярблю́давай
вярблю́даваю		 вярблю́давым вярблю́давымі
М. вярблю́давым вярблю́давай вярблю́давым вярблю́давых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

верблю́довые мн., сущ., зоол. вярблю́давыя, -вых.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)