вя́завы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вя́завы вя́завая вя́завае вя́завыя
Р. вя́завага вя́завай
вя́завае		 вя́завага вя́завых
Д. вя́заваму вя́завай вя́заваму вя́завым
В. вя́завы (неадуш.)
вя́завага (адуш.)		 вя́завую вя́завае вя́завыя (неадуш.)
вя́завых (адуш.)
Т. вя́завым вя́завай
вя́заваю		 вя́завым вя́завымі
М. вя́завым вя́завай вя́завым вя́завых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вя́завы вя́зовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вя́завы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вяза (у 1 знач.). // Зроблены з вязу.

2. у знач. наз. вя́завыя, ‑ых. Сямейства лісцевых дрэў і кустоў; ільмовыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяз, -а і (пра драўніну і зб.) -у, м.

1. мн. вя́зы, -аў. Вялікае лісцевае дрэва сямейства вязавых з моцнай драўнінай.

2. -а, мн. вязы́, -о́ў. Драўляная перакладзіна ў санях.

|| прым. вя́завы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вя́зовый вя́завы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аба́бак ’падбярозавік, Boletus scaber’. Ці суадносіцца з абабак ’бабка, укладка снапоў на полі’ («Ставіць снапы ў абабак»), (а)бабак ’ахапак ільну’, абабка ’абадраны ліпавы або вязавы пень, на якім расце сучча’. Больш верагодна Мяркулава, Очерки, 176–177, якая звязвае абабак з бабець ’маршчыніцца’ (гл.), параўн. рус. арх. обабня ’вялікі грыб’. Слова, відаць, пераважна беларускае і рускае (зах. і паўн.). Параўн., аднак, чэш. obabka ’грыб’, якое разам з рускімі словамі Кіпарскі (NM, 53, 441) адносіць да баба ’пень’ (як рус. опёнок да пень) (гл. Якабсон, Word, 7, 187). Спрэчна. Усх.-слав. баба, бабка часцей назва грыбоў (параўн. бел. бабка ’абабак’). Лінгвагеаграфія слова не дазваляе яго лічыць праславянскім.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)