Verbum

вы́вязаць, -вяжу, -вяжаш, -вяжа; -вяжы; -вязаны; зак., што.

Сплесці пры дапамозе кручка, спіц.

В. узор.

|| незак. вывя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

снопавяза́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Сельскагаспадарчая машына, якая косіць сцёблы збажыны і вяжа іх у снапы.

вяза́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто вяжа або звязвае што-н.

Вязальшчыкі снапоў.

Вязальшчыкі сетак.

|| ж. вяза́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

абавяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; зак., каго (што).

Ускласці на каго-н. якія-н. абавязкі.

А. загадчыка лабараторыі падрыхтаваць справаздачу.

|| незак. абавя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

давяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак., што.

1. Закончыць вязанне чаго-н.

Д. шкарпэткі.

2. Закончыць звязванне чаго-н.

Д. снапы.

|| незак. давя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

адвяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак., каго-што.

Вызваліць ад прывязі, аддзяліць ад чаго-н. (прывязанае, завязанае).

А. каня.

А. вяроўку.

|| незак. адвя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

вяза́ць, вяжу́, вя́жаш, вя́жа; вяжы́; вя́заны; незак.

1. што. Закручваючы жгутом, вяроўкай, сцягваць.

В. снапы.

2. каго. Сцягваць каму-н. вяроўкай, рэменем рукі, ногі, пазбаўляючы магчымасці рухацца.

В. разбойніка.

3. што і без дап. Плесці кручком, пруткамі або на машыне з якога-н. матэрыялу.

В. карункі.

В. панчохі.

4. што. Змацоўваць чым-н. (спец.).

В. цагліны цэментам.

В. бярвенне.

5. звычайна безас. Выклікаць вяжучае адчуванне.

Вяжа ў роце ад кіслага.

Танін вяжа.

|| зак. звяза́ць, звяжу́, звя́жаш, звя́жа; звяжы́; звя́заны (да 1—4 знач.).

|| наз. вя́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 1, 3 і 4 знач.) і вяза́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.).