выяўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выяўле́нчы выяўле́нчая выяўле́нчае выяўле́нчыя
Р. выяўле́нчага выяўле́нчай
выяўле́нчае		 выяўле́нчага выяўле́нчых
Д. выяўле́нчаму выяўле́нчай выяўле́нчаму выяўле́нчым
В. выяўле́нчы (неадуш.)
выяўле́нчага (адуш.)		 выяўле́нчую выяўле́нчае выяўле́нчыя (неадуш.)
выяўле́нчых (адуш.)
Т. выяўле́нчым выяўле́нчай
выяўле́нчаю		 выяўле́нчым выяўле́нчымі
М. выяўле́нчым выяўле́нчай выяўле́нчым выяўле́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

музычна-выяўленчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. музычна-выяўленчы музычна-выяўленчая музычна-выяўленчае музычна-выяўленчыя
Р. музычна-выяўленчага музычна-выяўленчай
музычна-выяўленчае		 музычна-выяўленчага музычна-выяўленчых
Д. музычна-выяўленчаму музычна-выяўленчай музычна-выяўленчаму музычна-выяўленчым
В. музычна-выяўленчы
музычна-выяўленчага		 музычна-выяўленчую музычна-выяўленчае музычна-выяўленчыя
Т. музычна-выяўленчым музычна-выяўленчай
музычна-выяўленчаю		 музычна-выяўленчым музычна-выяўленчымі
М. музычна-выяўленчым музычна-выяўленчай музычна-выяўленчым музычна-выяўленчых

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маста́цка-выяўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маста́цка-выяўле́нчы маста́цка-выяўле́нчая маста́цка-выяўле́нчае маста́цка-выяўле́нчыя
Р. маста́цка-выяўле́нчага маста́цка-выяўле́нчай
маста́цка-выяўле́нчае		 маста́цка-выяўле́нчага маста́цка-выяўле́нчых
Д. маста́цка-выяўле́нчаму маста́цка-выяўле́нчай маста́цка-выяўле́нчаму маста́цка-выяўле́нчым
В. маста́цка-выяўле́нчы (неадуш.)
маста́цка-выяўле́нчага (адуш.)		 маста́цка-выяўле́нчую маста́цка-выяўле́нчае маста́цка-выяўле́нчыя (неадуш.)
маста́цка-выяўле́нчых (адуш.)
Т. маста́цка-выяўле́нчым маста́цка-выяўле́нчай
маста́цка-выяўле́нчаю		 маста́цка-выяўле́нчым маста́цка-выяўле́нчымі
М. маста́цка-выяўле́нчым маста́цка-выяўле́нчай маста́цка-выяўле́нчым маста́цка-выяўле́нчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

відо́вішчна-выяўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. відо́вішчна-выяўле́нчы відо́вішчна-выяўле́нчая відо́вішчна-выяўле́нчае відо́вішчна-выяўле́нчыя
Р. відо́вішчна-выяўле́нчага відо́вішчна-выяўле́нчай
відо́вішчна-выяўле́нчае		 відо́вішчна-выяўле́нчага відо́вішчна-выяўле́нчых
Д. відо́вішчна-выяўле́нчаму відо́вішчна-выяўле́нчай відо́вішчна-выяўле́нчаму відо́вішчна-выяўле́нчым
В. відо́вішчна-выяўле́нчы (неадуш.)
відо́вішчна-выяўле́нчага (адуш.)		 відо́вішчна-выяўле́нчую відо́вішчна-выяўле́нчае відо́вішчна-выяўле́нчыя (неадуш.)
відо́вішчна-выяўле́нчых (адуш.)
Т. відо́вішчна-выяўле́нчым відо́вішчна-выяўле́нчай
відо́вішчна-выяўле́нчаю		 відо́вішчна-выяўле́нчым відо́вішчна-выяўле́нчымі
М. відо́вішчна-выяўле́нчым відо́вішчна-выяўле́нчай відо́вішчна-выяўле́нчым відо́вішчна-выяўле́нчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́бразна-выяўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́бразна-выяўле́нчы во́бразна-выяўле́нчая во́бразна-выяўле́нчае во́бразна-выяўле́нчыя
Р. во́бразна-выяўле́нчага во́бразна-выяўле́нчай
во́бразна-выяўле́нчае		 во́бразна-выяўле́нчага во́бразна-выяўле́нчых
Д. во́бразна-выяўле́нчаму во́бразна-выяўле́нчай во́бразна-выяўле́нчаму во́бразна-выяўле́нчым
В. во́бразна-выяўле́нчы (неадуш.)
во́бразна-выяўле́нчага (адуш.)		 во́бразна-выяўле́нчую во́бразна-выяўле́нчае во́бразна-выяўле́нчыя (неадуш.)
во́бразна-выяўле́нчых (адуш.)
Т. во́бразна-выяўле́нчым во́бразна-выяўле́нчай
во́бразна-выяўле́нчаю		 во́бразна-выяўле́нчым во́бразна-выяўле́нчымі
М. во́бразна-выяўле́нчым во́бразна-выяўле́нчай во́бразна-выяўле́нчым во́бразна-выяўле́нчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

экспрэсі́ўна-выяўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экспрэсі́ўна-выяўле́нчы экспрэсі́ўна-выяўле́нчая экспрэсі́ўна-выяўле́нчае экспрэсі́ўна-выяўле́нчыя
Р. экспрэсі́ўна-выяўле́нчага экспрэсі́ўна-выяўле́нчай
экспрэсі́ўна-выяўле́нчае		 экспрэсі́ўна-выяўле́нчага экспрэсі́ўна-выяўле́нчых
Д. экспрэсі́ўна-выяўле́нчаму экспрэсі́ўна-выяўле́нчай экспрэсі́ўна-выяўле́нчаму экспрэсі́ўна-выяўле́нчым
В. экспрэсі́ўна-выяўле́нчы (неадуш.)
экспрэсі́ўна-выяўле́нчага (адуш.)		 экспрэсі́ўна-выяўле́нчую экспрэсі́ўна-выяўле́нчае экспрэсі́ўна-выяўле́нчыя (неадуш.)
экспрэсі́ўна-выяўле́нчых (адуш.)
Т. экспрэсі́ўна-выяўле́нчым экспрэсі́ўна-выяўле́нчай
экспрэсі́ўна-выяўле́нчаю		 экспрэсі́ўна-выяўле́нчым экспрэсі́ўна-выяўле́нчымі
М. экспрэсі́ўна-выяўле́нчым экспрэсі́ўна-выяўле́нчай экспрэсі́ўна-выяўле́нчым экспрэсі́ўна-выяўле́нчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

станко́вы¹, -ая, -ае.

Які мае адносіны да выяўленчага мастацтва, творы якога створаны на станку (у 5 знач.).

Станковае мастацтва.

Станковая графіка.

Станковая скульптура.

С. жывапіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тры́пціх, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Твор выяўленчага мастацтва, які складаецца з трох частак, аб’яднаных адным сюжэтам і ідэяй.

2. Царкоўны абраз, які мае тры створкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жы́вапіс, -у, м.

1. Від выяўленчага мастацтва, звязаны з адлюстраваннем прадметаў і з’яў рэальнага свету пры дапамозе фарбаў.

Школа жывапісу.

2. зб. Творы гэтага віду мастацтва.

Станковы ж.

|| прым. жывапі́сны, -ая, -ае.

Жывапісная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́фіка, -і, ДМ -фіцы, ж.

1. Від выяўленчага мастацтва, заснаваны на стварэнні рысункаў контурнымі лініямі і штрыхамі, а таксама творы гэтага мастацтва.

2. Абрысы пісьмовых або друкаваных знакаў, літар.

Беларуская г.

|| прым. графі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)