выяўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выяўле́нчы выяўле́нчая выяўле́нчае выяўле́нчыя
Р. выяўле́нчага выяўле́нчай
выяўле́нчае		 выяўле́нчага выяўле́нчых
Д. выяўле́нчаму выяўле́нчай выяўле́нчаму выяўле́нчым
В. выяўле́нчы (неадуш.)
выяўле́нчага (адуш.)		 выяўле́нчую выяўле́нчае выяўле́нчыя (неадуш.)
выяўле́нчых (адуш.)
Т. выяўле́нчым выяўле́нчай
выяўле́нчаю		 выяўле́нчым выяўле́нчымі
М. выяўле́нчым выяўле́нчай выяўле́нчым выяўле́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)