1. Вышываннем зрабіць на чым
2. Аздобіць вышыўкай (тканіну, скуру
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Вышываннем зрабіць на чым
2. Аздобіць вышыўкай (тканіну, скуру
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́шыю | вы́шыем | |
| вы́шыеш | вы́шыеце | |
| вы́шые | вы́шыюць | |
| Прошлы час | ||
| вы́шыў | вы́шылі | |
| вы́шыла | ||
| вы́шыла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́шый | вы́шыйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́шыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Зрабіць узор, малюнак і пад. вышываннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вышыва́нне, -я,
1.
2. Тое, што вышыта або вышываецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́шить
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вышыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́гафтаваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расши́ть
1. (распороть) расшы́ць;
2. (вышить)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)