вышыва́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вышыва́ны вышыва́ная вышыва́нае вышыва́ныя
Р. вышыва́нага вышыва́най
вышыва́нае		 вышыва́нага вышыва́ных
Д. вышыва́наму вышыва́най вышыва́наму вышыва́ным
В. вышыва́ны (неадуш.)
вышыва́нага (адуш.)		 вышыва́ную вышыва́нае вышыва́ныя (неадуш.)
вышыва́ных (адуш.)
Т. вышыва́ным вышыва́най
вышыва́наю		 вышыва́ным вышыва́нымі
М. вышыва́ным вышыва́най вышыва́ным вышыва́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вышыва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вышыва́ны вышыва́ная вышыва́нае вышыва́ныя
Р. вышыва́нага вышыва́най
вышыва́нае		 вышыва́нага вышыва́ных
Д. вышыва́наму вышыва́най вышыва́наму вышыва́ным
В. вышыва́ны (неадуш.)
вышыва́нага (адуш.)		 вышыва́ную вышыва́нае вышыва́ныя (неадуш.)
вышыва́ных (адуш.)
Т. вышыва́ным вышыва́най
вышыва́наю		 вышыва́ным вышыва́нымі
М. вышыва́ным вышыва́най вышыва́ным вышыва́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вышыва́ны вы́шитый, вышивно́й; ши́тый; расши́тый, расшивно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вышыва́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вышываць. Падушка, вышываная гладдзю.

2. у знач. прым. Аздоблены вышыўкай; вышыты. Вышываны абрус. Вышываная кашуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышивно́й вышыва́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшивно́й (вышитый) вышыва́ны, вы́шыты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ручні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Вузкі прадаўгаваты кавалак тканіны для выцірання твару, рук ці пасуды.

Вышываны р.

|| памянш. ручнічо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. ручніко́вы, -ая, -ае.

Ручніковая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́шыты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вышыць.

2. у знач. прым. Аздоблены вышыўкай; вышываны. Вышыты ручнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гафтава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад гафтаваць.

2. у знач. прым. Упрыгожаны гафтам; вышываны, вышыты. Гафтаваная хустка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарсэ́т, -а, М -сэ́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Шырокі пругкі пояс для сцягвання таліі, які носяць пад адзеннем.

2. Цвёрды і шырокі артапедычны пояс, які выкарыстоўваецца пры захворваннях пазваночніка.

Гіпсавы г.

3. Безрукаўка ў традыцыйным касцюме беларускіх жанчын.

Вышываны г.

|| прым. гарсэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)