вы́чарціць, -рчу, -рціш, -рціць; -рчаны; зак., што.

Зрабіць чарцёж чаго-н., вырабіць чарчэннем.

В. план дома.

В. схему.

|| незак. вычэ́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́чарціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чарчу вы́чарцім
2-я ас. вы́чарціш вы́чарціце
3-я ас. вы́чарціць вы́чарцяць
Прошлы час
м. вы́чарціў вы́чарцілі
ж. вы́чарціла
н. вы́чарціла
Загадны лад
2-я ас. вы́чарці вы́чарціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́чарціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́чарціць сов. вы́чертить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́чарціць, ‑рчу, ‑рціш, ‑рціць; зак., што.

Зрабіць, выканаць (чарцёж, план, схему і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вычэ́рчваць гл. вычарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́чертить сов. вы́чарціць, мног. павычэ́рчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вычэ́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вычарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́чарчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вычарціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павычэ́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Вычарціць усё, многае. Павычэрчваць схемы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навычэ́рчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Вычарціць многа чаго‑н. Навычэрчваць дыяграм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)