вы́чарціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чарчу вы́чарцім
2-я ас. вы́чарціш вы́чарціце
3-я ас. вы́чарціць вы́чарцяць
Прошлы час
м. вы́чарціў вы́чарцілі
ж. вы́чарціла
н. вы́чарціла
Загадны лад
2-я ас. вы́чарці вы́чарціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́чарціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)