вы́цесніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што.

Замяніць сабой, вывеўшы з ужытку што-н.

Тэхніка выцесніла ручную працу.

|| незак. выцясня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́цесніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́цесню вы́цеснім
2-я ас. вы́цесніш вы́цесніце
3-я ас. вы́цесніць вы́цесняць
Прошлы час
м. вы́цесніў вы́цеснілі
ж. вы́цесніла
н. вы́цесніла
Загадны лад
2-я ас. вы́цесні вы́цесніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́цесніўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́цесніць сов. вы́теснить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́цесніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Замяніць сабою; выціснуць. Тэхніка выцесніла ручную працу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцясня́ць гл. выцесніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выцясня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да выцесніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцясне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцясняць — выцесніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыцясня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Выцесніць усіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шчаміць

‘выцесніць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шчамлю вы́шчамім
2-я ас. вы́шчаміш вы́шчаміце
3-я ас. вы́шчаміць вы́шчамяць
Прошлы час
м. вы́шчаміў вы́шчамілі
ж. вы́шчаміла
н. вы́шчаміла
Загадны лад
2-я ас. вы́шчамі вы́шчаміце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шчаміўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́перці, -пру, -праш, -пра; вы́пер, -рла; -пры; -перты; зак.

1. каго-што. Выцесніць напорам, выдавіць сілай.

В. дно ў бочцы.

2. каго. Выгнаць, выключыць, звольніць (разм.).

В. з хаты.

В. з работы.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выдацца, высунуцца за межы чаго-н. (разм.).

В. наперад.

|| незак. выпіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)