вы́шчаміць
‘выцесніць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́шчамлю | вы́шчамім | |
| вы́шчаміш | вы́шчаміце | |
| вы́шчаміць | вы́шчамяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́шчаміў | вы́шчамілі | |
| вы́шчаміла | ||
| вы́шчаміла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́шчамі | вы́шчаміце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́шчаміўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)