вы́церці, вы́тру, вы́траш, вы́тра; вы́цер, -церла; вы́тры; -церты; зак.

1. каго-што. Выціраючы, зрабіць сухім, чыстым.

В. стол.

В. пот з ілба.

2. што. Вынасіць, вышмуляць.

В. локці ў касцюме.

|| незак. выціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. вы́церціся, вы́труся, вы́трашся, вы́трацца; вы́церся, -церлася; вы́трыся; незак. выціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́церці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́тру вы́трам
2-я ас. вы́траш вы́траце
3-я ас. вы́тра вы́труць
Прошлы час
м. вы́цер вы́церлі
ж. вы́церла
н. вы́церла
Загадны лад
2-я ас. вы́тры вы́трыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́цершы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́церці сов., в разн. знач. вы́тереть;

в. но́гі — вы́тереть но́ги;

в. ло́кці — вы́тереть ло́кти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́церці, вытру, вытраш, вытра, пр. выцер, ‑церла; зак.

1. каго-што. Выціраючы, зрабіць сухім, чыстым. Выцерці хусцінкай спацелы лоб. Выцерці вочы. Выцерці чаравікі. □ Маладая жанчына выцерла рукі аб фартух і апусціла іх уніз. Чорны. // Сціраючы, зняць. Сцяпан павесіў трубку і выцер пот. Чарнышэвіч.

2. што. Вынасіць, вышмуляць. Выцерці локці ў касцюме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́суха, прысл.

Да поўнай сухасці.

Выцерці рукі н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́тереть сов., в разн. знач. вы́церці, мног. павыціра́ць;

вы́тереть стол вы́церці стол;

вы́тереть ло́кти вы́церці ло́кці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасу́ха і до́суха, прысл.

Да поўнай сухасці.

Выцерці пасуду д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашмуля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што (разм.).

1. Занасіць, выцерці, абтрапаць (вопратку).

З. рукавы.

2. Трэннем пашкодзіць скуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утере́ть сов. уце́рці, вы́церці, абце́рці;

утере́ть слёзы уце́рці (вы́церці) слёзы;

утере́ть лицо́ уце́рці (вы́церці, абце́рці) твар;

утере́ть пот уце́рці (абце́рці) пот;

◊

утере́ть нос (кому) уце́рці нос (каму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выціра́ць несов., в разн. знач. вытира́ть; см. вы́церці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)