вы́хваціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́хвачу вы́хвацім
2-я ас. вы́хваціш вы́хваціце
3-я ас. вы́хваціць вы́хвацяць
Прошлы час
м. вы́хваціў вы́хвацілі
ж. вы́хваціла
н. вы́хваціла
Загадны лад
2-я ас. вы́хваці вы́хваціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́хваціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́хваціць сов., см. вы́хапіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́хваціць, ‑хвачу, ‑хваціш, ‑хваціць; зак., што.

Тое, што і выхапіць. Страшэнны штукар і свавольнік гэты Нёман. Кожны год удзярэ ён якую-небудзь штуку: то выкаціць на чый-небудзь шнур стары .. труп дрэва, то выхваціць цэлую луку ў адных і прыточыць другім. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выхва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выхваціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́хватить сов., в разн. знач. вы́хапіць, вы́хваціць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́хват ’чапяла’ (Сцяшк.). Рус. дыял. смал. вы́хватень ’тс’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад выхваціць (гл. хваціць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́хватнік ’ляпёшка, якую пякуць перад тым як саджаць хлеб у печ’ і ву́хвацень ’тс’ (КТС). Ад выхваціць (дыял. вухваціць) ’выхапіць’; параўн. іншую назву выхапень ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́хвацень ’ляпёшка з хлебнага цеста’ (Вешт. дыс.); ’корж’ (Мат. Гом.), выхватка ’малы хлябок, спечаны на скаварадзе’ (Сцяшк.). Ад выхваціць. Параўн. у семантычных адносінах чэш. дыял. vychopeň, польск. wychopień ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)