вы́хвастаць гл. хвастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́хвастаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́хвашчу вы́хвашчам
2-я ас. вы́хвашчаш вы́хвашчаце
3-я ас. вы́хвашча вы́хвашчуць
Прошлы час
м. вы́хвастаў вы́хвасталі
ж. вы́хвастала
н. вы́хвастала
Загадны лад
2-я ас. вы́хвашчы вы́хвашчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́хвастаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́хвастаць сов., разг. вы́пороть, вы́сечь, вы́хлестать, отхлеста́ть, вы́стегать, отстега́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́хвастаць, ‑хвашчу, ‑хвашчаш, ‑хвашча; зак., каго.

Разм. Набіць, пакараць розгамі, пугай, дзягай; адлупцаваць, адхвастаць. // Хвошчучы, выбіць. Выхвастаць вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хваста́ць, хвашчу́, хво́шчаш, хво́шча; хвашчы́; хваста́ны; незак.

1. каго-што і па чым. Біць чым-н. гнуткім; сцябаць.

Х. дубцом.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), каго-што, па чым і без дап. 3 сілай біць, сячы (пра вецер, снег, дождж і пад.).

Дождж хвошча па твары.

|| зак. вы́хвастаць, -вашчу, -вашчаш, -вашча; -вашчы; -вастаны (да 1 знач.; разм.).

|| аднакр. хвастану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; хво́снуць, -ну, -неш, -не; -ні і хвасяну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, хвасеняце́, -ну́ць; -ні́ (разм.).

|| звар. хваста́цца, хвашчу́ся, хво́шчашся, хво́шчацца; хвашчы́ся (да 1 знач.).

|| наз. хваста́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налупцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак., каго (разм.).

Набіць дзягай, плёткай, розгай; выхвастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́хвастаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выхвастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налупцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго.

Разм. Набіць рэменем, плёткай; выхвастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перестега́ть​II сов. (высечь) перасцяба́ць, вы́хвастаць, вы́сцебаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пороть​II сов. (высечь) разг. вы́хвастаць, адлупцава́ць, вы́лупцаваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)