вы́турыць гл. турыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́турыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́туру вы́турым
2-я ас. вы́турыш вы́турыце
3-я ас. вы́турыць вы́тураць
Прошлы час
м. вы́турыў вы́турылі
ж. вы́турыла
н. вы́турыла
Загадны лад
2-я ас. вы́туры вы́турыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́турыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́турыць сов., прост. вы́турить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́турыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго.

Разм. Выгнаць вон, выправадзіць. Вытурыць за дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туры́ць, туру́, ту́рыш, ту́рыць; незак., каго (што) (разм.).

Выганяць, праганяць адкуль-н.

|| зак. вы́турыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны і пратуры́ць, -туру́, -ту́рыш, -ту́рыць; -ту́раны.

|| аднакр. турну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выту́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тураны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вытурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́турить сов., прост. вы́турыць, мног. павыту́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыту́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Вытурыць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́дворить сов. вы́дварыць, вы́турыць, мног. павыту́рваць; (выселить) вы́селіць, мног. павысяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)