вы́травіць гл. травіць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́травіць

‘спусціць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́траўлю вы́травім
2-я ас. вы́травіш вы́травіце
3-я ас. вы́травіць вы́травяць
Прошлы час
м. вы́травіў вы́травілі
ж. вы́травіла
н. вы́травіла
Загадны лад
2-я ас. вы́траві вы́травіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́травіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́травіць

‘зрабіць адбітак; знішчыць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́траўлю вы́травім
2-я ас. вы́травіш вы́травіце
3-я ас. вы́травіць вы́травяць
Прошлы час
м. вы́травіў вы́травілі
ж. вы́травіла
н. вы́травіла
Загадны лад
2-я ас. вы́траві вы́травіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́травіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́травіць I сов., спец. вы́травить;

в. афо́рт — вы́травить офо́рт

вы́травіць II сов. вы́травить, потрави́ть;

в. пасе́вы — вы́травить (потрави́ть) посе́вы

вы́травіць III сов., мор. вы́травить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́травіць ​1, ‑траўлю, ‑травіш, ‑травіць; зак., што.

1. З дапамогай хімічных рэчываў зрабіць узор, адбітак чаго‑н. Вытравіць клішэ.

2. Вывесці хімічным спосабам што‑н. Вытравіць чарнільную пляму.

3. перан. Знішчыць, выкараніць. Вытравіць перажыткі старога.

вы́травіць ​2, ‑траўлю, ‑травіш, ‑травіць; зак., што.

Спец. Паступова спусціць (якарны ланцуг, канат і пад.). Вытравіць трос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траві́ць¹, траўлю́, тра́віш, тра́віць; тра́ўлены; незак., што (спец.).

Апрацоўваць паверхню чаго-н. кіслатой або іншымі хімічнымі рэчывамі.

|| зак. вы́травіць, вы́траўлю, вы́травіш, вы́травіць; вы́траўлены.

|| наз. траўле́нне, -я, н.

|| прым. траві́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вытраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што.

1. гл. вытравіць.

2. Тое, што і травіць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вытраўля́ць ​1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да вытравіць ​1.

вытраўля́ць ​2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да вытравіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́траўлены ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вытравіць ​1.

вы́траўлены ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вытравіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натрави́ть​III сов., спец. (вытравить) натраві́ць, вы́травіць;

натрави́ть рису́нок натраві́ць (вы́травіць) малю́нак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)