вы́травіць

‘зрабіць адбітак; знішчыць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́траўлю вы́травім
2-я ас. вы́травіш вы́травіце
3-я ас. вы́травіць вы́травяць
Прошлы час
м. вы́травіў вы́травілі
ж. вы́травіла
н. вы́травіла
Загадны лад
2-я ас. вы́траві вы́травіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́травіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)