вы́таркнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́таркнуты |
вы́таркнутая |
вы́таркнутае |
вы́таркнутыя |
| Р. |
вы́таркнутага |
вы́таркнутай вы́таркнутае |
вы́таркнутага |
вы́таркнутых |
| Д. |
вы́таркнутаму |
вы́таркнутай |
вы́таркнутаму |
вы́таркнутым |
| В. |
вы́таркнуты (неадуш.) вы́таркнутага (адуш.) |
вы́таркнутую |
вы́таркнутае |
вы́таркнутыя (неадуш.) вы́таркнутых (адуш.) |
| Т. |
вы́таркнутым |
вы́таркнутай вы́таркнутаю |
вы́таркнутым |
вы́таркнутымі |
| М. |
вы́таркнутым |
вы́таркнутай |
вы́таркнутым |
вы́таркнутых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́таркнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́таркнуты |
вы́таркнутая |
вы́таркнутае |
вы́таркнутыя |
| Р. |
вы́таркнутага |
вы́таркнутай вы́таркнутае |
вы́таркнутага |
вы́таркнутых |
| Д. |
вы́таркнутаму |
вы́таркнутай |
вы́таркнутаму |
вы́таркнутым |
| В. |
вы́таркнуты (неадуш.) вы́таркнутага (адуш.) |
вы́таркнутую |
вы́таркнутае |
вы́таркнутыя (неадуш.) вы́таркнутых (адуш.) |
| Т. |
вы́таркнутым |
вы́таркнутай вы́таркнутаю |
вы́таркнутым |
вы́таркнутымі |
| М. |
вы́таркнутым |
вы́таркнутай |
вы́таркнутым |
вы́таркнутых |
Кароткая форма: вы́таркнута.
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́таркнуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вытаркнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)