вы́таркнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́таркнуты вы́таркнутая вы́таркнутае вы́таркнутыя
Р. вы́таркнутага вы́таркнутай
вы́таркнутае		 вы́таркнутага вы́таркнутых
Д. вы́таркнутаму вы́таркнутай вы́таркнутаму вы́таркнутым
В. вы́таркнуты (неадуш.)
вы́таркнутага (адуш.)		 вы́таркнутую вы́таркнутае вы́таркнутыя (неадуш.)
вы́таркнутых (адуш.)
Т. вы́таркнутым вы́таркнутай
вы́таркнутаю		 вы́таркнутым вы́таркнутымі
М. вы́таркнутым вы́таркнутай вы́таркнутым вы́таркнутых

Кароткая форма: вы́таркнута.

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)