вы́таргаваць, -гую, -гуеш, -гуе; -гуй; -гаваны; зак., што.

1. Атрымаць у выніку продажу.

В. за яблыкі добрыя грошы.

2. Таргуючыся, выгадаць, заплаціць менш на колькі-н.

В. восемсот тысяч рублёў.

|| незак. вытарго́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́таргаваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́таргую вы́таргуем
2-я ас. вы́таргуеш вы́таргуеце
3-я ас. вы́таргуе вы́таргуюць
Прошлы час
м. вы́таргаваў вы́таргавалі
ж. вы́таргавала
н. вы́таргавала
Загадны лад
2-я ас. вы́таргуй вы́таргуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́таргаваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́таргаваць сов., прям., перен. вы́торговать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́таргаваць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

1. Атрымаць у выніку продажу; зарабіць гандлем. Старыя каравыя яблыні ўжо слаба родзяць, але пан Антось ухітраецца вытаргаваць за сад добрыя грошы. Бажко.

2. Дабіцца, дамагчыся ўступкі ў час торгу. Беручы ад Стафанковіча грошы, [фельчар] вытаргаваў набаўку. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наба́ўка, -і, ДМ -ба́ўцы, мн. -і, -ба́вак, ж.

1. гл. набавіць.

2. Тое, што набаўлена да чаго-н.

Вытаргаваць набаўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вытарго́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытаргаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́таргаваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вытаргаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́торговать сов.

1. (выручить сумму) утаргава́ць;

2. прям., перен. (получить уступку) вы́таргаваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)