вы́сініць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́сіню |
вы́сінім |
| 2-я ас. |
вы́сініш |
вы́сініце |
| 3-я ас. |
вы́сініць |
вы́сіняць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́сініў |
вы́сінілі |
| ж. |
вы́сініла |
| н. |
вы́сініла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́сіні |
вы́сініце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́сініўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́сініць сов., разг. вы́синить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́сініць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.
Разм. Афарбаваць у сіні колер; запэцкаць чым‑н. сінім. / у паэт. ужыв. Вясновы дзень Нябёсы высініў. Ляпёшкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́синить сов. вы́сініць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
высі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да высініць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)