вы́сініць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́сіню вы́сінім
2-я ас. вы́сініш вы́сініце
3-я ас. вы́сініць вы́сіняць
Прошлы час
м. вы́сініў вы́сінілі
ж. вы́сініла
н. вы́сініла
Загадны лад
2-я ас. вы́сіні вы́сініце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́сініўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́сініць сов., разг. вы́синить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́сініць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Афарбаваць у сіні колер; запэцкаць чым‑н. сінім. / у паэт. ужыв. Вясновы дзень Нябёсы высініў. Ляпёшкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́синить сов. вы́сініць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да высініць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)