Verbum

анлайнавы слоўнік

выспява́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выспява́ць несов.

1. вызрева́ть, выспева́ть, созрева́ть;

2. перен. созрева́ть;

1, 2 см. вы́спець

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выспява́ць, ‑ае.

Незак. да выспець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́спець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пее; зак.

Паспець, стаць спелым.

Садавіна выспела.

Выспеў план (перан.).

|| незак. выспява́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вызрева́ть несов. выспява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выспева́ть несов. выспява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выспява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выспяваць — выспець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

созрева́ть несов.

1. паспява́ць, спець, выспява́ць;

2. перен. выспява́ць; (становиться взрослым) станаві́цца ста́лым (даро́слым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вызрава́ць ’выспяваць’ (Шат.). Запазычанне з рус. вызревать ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выспява́нне ср.

1. вызрева́ние, выспева́ние, созрева́ние;

2. перен. созрева́ние;

1, 2 см. выспява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)