вы́смыкаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́смыкаю |
вы́смыкаем |
| 2-я ас. |
вы́смыкаеш |
вы́смыкаеце |
| 3-я ас. |
вы́смыкае |
вы́смыкаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́смыкаў |
вы́смыкалі |
| ж. |
вы́смыкала |
| н. |
вы́смыкала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́смыкай |
вы́смыкайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́смыкаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́смыкаць сов., обл. вы́дергать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́смыкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Вырваць, выцягнуць; вышмаргнуць што‑н. у некалькі прыёмаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
высмы́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да высмыкаць, высмыкнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́смыкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Аднакр. да высмыкаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)