вы́смыкаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́смыкаю вы́смыкаем
2-я ас. вы́смыкаеш вы́смыкаеце
3-я ас. вы́смыкае вы́смыкаюць
Прошлы час
м. вы́смыкаў вы́смыкалі
ж. вы́смыкала
н. вы́смыкала
Загадны лад
2-я ас. вы́смыкай вы́смыкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́смыкаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́смыкаць сов., обл. вы́дергать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́смыкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Вырваць, выцягнуць; вышмаргнуць што‑н. у некалькі прыёмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́смыкаць, вы́смыкнуць абл. разм. heráusreißen* vt, áusziehen* vt, entréißen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

высмы́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да высмыкаць, высмыкнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́смыкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да высмыкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)