выро́длівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выро́длівы |
выро́длівая |
выро́длівае |
выро́длівыя |
| Р. |
выро́длівага |
выро́длівай
выро́длівае |
выро́длівага |
выро́длівых |
| Д. |
выро́дліваму |
выро́длівай |
выро́дліваму |
выро́длівым |
| В. |
выро́длівы (неадуш.)
выро́длівага (адуш.) |
выро́длівую |
выро́длівае |
выро́длівыя (неадуш.)
выро́длівых (адуш.) |
| Т. |
выро́длівым |
выро́длівай
выро́дліваю |
выро́длівым |
выро́длівымі |
| М. |
выро́длівым |
выро́длівай |
выро́длівым |
выро́длівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
выро́длівы (с физическим уродством) уро́дливый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выро́длівы, ‑ая, ‑ае.
З фізічнымі недахопамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уро́дливый
1. (с физическим уродством) выро́длівы;
2. в др. знач. пачва́рны; (безобразный) га́дкі, бры́дкі; (отвратительный) агі́дны; (некрасивый) нязгра́бны; (нелепый) недарэ́чны; (ненормальный) ненарма́льны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)